’s Avonds zonder problemen over straat lopen, zonder angst voor overvallen of andere narigheden. Kom er maar eens om in Afrika. Vrienden in Nairobi hebben zelfs een veiligheidshek ín hun huis, en rode alarmknoppen in elke slaapkamer.
Maar alom roemt men de veiligheid van Rwanda. President Kagame heeft er ook een speerpunt van gemaakt: Kigali moet de veiligste hoofdstad worden van het continent. De overheid doet hard zijn best zodat we daarin en masse gaan geloven: zo zijn glasscherven op de muren tot verdorven elementen verklaard - want toch totaal overbodig?
De huiseigenaar van vrienden is als de dood voor de overheid en volgt alle nieuwe regels stipt op. En zo werd hun muur na afkondiging van dit beleid gelijk gestript. Weer een dag later waren zowel de nieuwe fiets van dochterlief als al het tuinmeubilair weg. Zo veilig was het kennelijk toch niet... Er werd een speciale ontheffing gevraagd en het prikkeldraad kwam weer terug.
Wat wel uniek is aan Rwanda is dat niemand hier anoniem is, iedereen kent iedereen op en rond de heuvels. Voor het oplossen van misdaden blijkt dat reuze handig. Een Rwandese collega was een weekend op familiebezoek en na thuiskomst bleek zijn hele huis leeggehaald. Maar na wat rondvragen was de dief binnen een dag gepakt, en de huisraad binnen een week ook weer terug.
De sancties voor dit soort misdaden zijn alleen niet zo zwaar, want de gevangenissen zitten nog steeds overvol met genocidemisdadigers. Met een pak rammel (niet zachtzinnig overigens, de rapporten van mensenrechtenorganisaties spreken er schande van) komen de dieven er doorgaans wel van af.
Of ze worden een paar dagen in de politiecel gegooid – waarna het slachtoffer van hun misdaad de taak krijgt om de persoon in kwestie van eten en drinken te voorzien. Want daaraan kan de politie zelf natuurlijk niet beginnen…Meestal blijven de kruimeldieven dan ook los rondlopen. Een veeg teken.
Komt het goed met de veiligheidsambitie of niet? In onze buurt, waar de president nota bene woont, zijn onlangs meerdere mensen overvallen, met vuurwapens en al. Dat lijkt een nieuwe ontwikkeling. Er wordt gemopperd: ‘Zijn we lid geworden van de Oost-Afrikaanse Unie, krijgen we de boeven van Kenia en Tanzania erbij.’
Wij lopen rustig over straat, ook in het donker. Op onze muren zijn prikkeldraad noch glasscherf te vinden. Maar het zal me benieuwen hoe lang nog…
maandag 8 februari 2010
Abonneren op:
Posts (Atom)